Rijwielbelasting

Zijn buurman had ook nog de papierenbelasting meegemaakt, de periode -1896 t/m 1919- voordat de belastingplaatjes van de metaalsoort tombak werden geïntroduceerd in 1924. Ook zijn vader, politieagent van beroep, had de periode van de fietsbelasting meegemaakt en er voornamelijk veel nare herinneringen aan over gehouden. Dit maakte indruk op Cor. In de tussentijd was zijn interesse in het onderwerp verder aangezwengeld door een bezoek aan de rommelmarkt op het
Waterlooplein te Amsterdam. Daar kon Cor belastingplaatjes opkopen die voorheen als oud koper aan het TBC fonds waren gedoneerd. Vanaf die tijd heeft Cor nog regelmatig rommelmarkten en beurzen bezocht met hetzelfde doel.

De rijwielbelastingplaatjes werden gemaakt van de metaalsoort tombak. Een legering, lood, koper en zink. Verkregen door het omsmelten van oude patroonhulzen. De Artillerie fabriek te Zaandam was verantwoordelijk voor het maken van het tombak. De Rijksmunt te Utrecht was verantwoordelijk voor de productie van de belastingplaatjes. Uit grote rollen tombak werden de belastingplaatjes gestanst. Eindverantwoordelijk was het Ministerie van Financiën, in opdracht van Hein Colijn, destijds minister van financiën. De bodem van de schatkist kwam in zicht, daardoor was er noodzaak de rijwielbelasting opnieuw in te voeren in 1924. Dit heeft geduurd tot 1941, toen werd de belasting door de Duitse bezetter weer afgeschaft, om de populariteit van Nazi-Duitsland onder de Nederlandse bevolking te vergroten.

Hierna ging de expositie over naar Nijmegen, waar het een plek kreeg bij het Nationaal Fietsmuseum Velorama. Het is ook in deze periode dat Cor in de Rijksarchieven is gedoken om het verhaal over de geschiedenis van de Rijwielbelasting in Nederland compleet te maken. Hiervoor werden de archieven van o.a. de Rijksmunt, het Belastingmuseum, de ANWB en het centraal bureau voor de Rijwielhandel geraadpleegd. Het onderwerp kwam hierdoor ook steeds vaker in de media. Er werd ook regelmatig een grap uitgehaald om de fietsbelasting weer te herintroduceren.

In 2005 komt de aandacht voor de Rijwielbelasting tot een hoogtepunt. Minister van Financiën Ferdinand H.M. Grapperhaus komt op het idee om een klein boekje samen te stellen over de geschiedenis van de Rijwielbelasting. Hij komt al snel uit bij Cor de Jong als de ultieme kenner van het onderwerp. Samen gaan ze aan de slag met het boekje, waar als bijlage het belastingplaatje 1941-1942 aan werd toegevoegd. De 4 miljoen belastingplaatjes die voor de genoemde periode waren geproduceerd, zijn nooit in gebruik genomen en uiteindelijk weer omgesmolten om er iets anders
van te maken. De stempel is echter bewaard gebleven en anno 2005 opnieuw gebruikt om, met een iets minder grote oplage, het rijwielplaatje weer te vervaardigen. Een jaar later, in 2006, kwam het boekje onder de aandacht tijdens een nieuwe expositie bij het Belastingmuseum te Rotterdam. Dit keer was het een groot succes! De tentoonstelling werd geopend door voormalig Minister van Financiën en fietsliefhebber Dries van Agt. Enkele belastingplaatjes van 1941-1942 werden uitgevoerd in goud en zilver en samen met een certificaat van echtheid, ondertekend door o.a. Dries van Agt, Ferdinand H.M. Grapperhaus, Gert-Jan Moed, Kluwer Fiscale & Financiële uitgevers, directeuren van Batavus (H.A.J. Beset) en het Belasting & Douane Museum (Dhr. F. Fox) en in het bijzonder, als voorzitter Stichting Het Nederlandse Rijwielbelastingplaatje te Leimuiden, C.G. (Cor) de Jong.